بررسی ارزش تشخیصی نوارهای ادراری میکرال برای سنجش میکروآلبومینوری در مقایسه با روش ایمونوتوربیدومتری در بیماران دیابتی
Authors: not saved
Abstract:
در بیماران دیابتی که مدتهای طولانی گرفتار بودهاند، میکروآلبومینوری (دفع آلبومین ادراری به میزان 200-20 میکروگرم در دقیقه که تقریبا معادل 200-20 میلی گرم در لیتر است) پیشگویی کننده یک پروتیینوری قابل توجه در آینده این بیماران میباشد. مداخله زود هنگام ممکن است سرعت پیشرفت ضایعات کلیوی را کم کرده و یا از آن جلوگیری کند. نوارهای ادراری میکرال تست، مدعی توانایی سنجش آلبومین در مقادیر پایین هستند. در این مطالعه سعی شده ارزش تشخیصی این نوارها سنجیده شود. به این منظور تعداد 90 بیمار پر خطر از نظر ضایعات کلیوی ناشی از دیابت طولانی مدت با هیپرتانسیون مورد مطالعه قرار گرفتند. بین این افراد پر خطر، مواردی که پروتیینوری مثبت واضح در نوارهای ادراری مرسوم داشتند حذف گردیدند. در بیماران انتخاب شده جهت این مطالعه، پروتیین ادرار به روشهای میکرال تست، اسید سولفوسالیسیلیک و ایمونونفلومتری اندازه گیری شد و همچنین مقدار کراتینین ادرار به روش جافه به دست آمد. با در نظر گرفتن مقادیر مساوی و بالاتر از 20 میلی گرم در لیتر برای آلبومین ادرار و 150 میلیگرم پروتیین تام ادرار 24 ساعته و همچنین مقادیر بالای 30 در نسبت آلبومین (میلی گرم) به کراتینین (گرم) ادرار به عنوان cut off، برای تعیین میکروآلبومینوری و پروتیینوری، مقادیر به دست آمده با روش استاندارد ایمونونفلومتری مقایسه گردید. نتایج حاصل نشان می دهد که ویژگی نوارهای میکرال تست در تعیین پروتیین تام ادرار 24 ساعته و استفاده از نسبت آلبومین به کراتینین، به ترتیب 59%، 75% و 77% و حساسیت آنها به ترتیب 93%، 54% و 89% است.مقایسه اعداد فوق بیانگر این مطلب است که استفاده از پروتیین تام ادرار 24 ساعته که در بیشتر آزمایشگاه ها برای کشف پروتیینوری به کار میرود، برای سنجش میکروآلبومینوری از حساسیت و ویژگی بالایی برخوردار نیست. نوارهای ادراری میکرال علیرغم حساسیت زیاد، دارای ویژگی کم میباشند ولی اگر به همراه نسبت آلبومین به کراتینین استفاده شود، نتایج بهتری حاصل خواهد شد.
similar resources
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textمقایســه اندازهگیری سطح آلبومین به روش ایمونوتوربیدومتری در ســه شیوه مختلف نـمونهگیری ادراری برای غربالگری آلبومینوری در بیماران دیابتی
Background: Microalbominuria (MA) is early presentation of renal damage which acts as an independent factor of cardiovascular events in these patients. There are various methods for sampling and also different laboratory tests to measuring albominuria. The aim of this study was to compare of different urine collection methods for measuring albominuria using immunoturbidometry assay which has a...
full textارزیابی قابلیتهای نوارهای ادراری شیمیایی برای تشخیص آلبومینوری
زمینه: میکروآلبومینوری نشانه ای از عوارض دیررس دیابت است و تشخیص آن در بیماران دیابتی اهمیت دارد. هدف: مطالعه به منظور ارزیابی قابلیت های علمی نوارهای ادراری شیمیایی برای تشخیص آلبومینوری انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه در سال 1384 بر روی مراجعین به آزمایشگاه بیمارستان شهید رهنمون یزد انجام شد. نمونه ادرار اول صبح بیماران با استفاده از نوار اد...
full textتعیین ارزش آزمون غلظت آلبومین به کراتینین در نمونه منفرد صبحگاهی در مقایسه با آزمون دفع آلبومین در ادرار 24 ساعته برای تعیین میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی
full text
مقایسه ارزش تشخیصی گلوکومتری با روش آزمایشگاهی در هیپوگلیسمی نوزادی
چکیده مقدمه: هیپوگلیسمی نوزادی یکی از اورژانسهای طب کودکان است که برای پیشگیری از پیامدهای آن نیاز به تشخیص و درمان سریع است. امروزه گلوکومتری از روشهای رایج سنجش قندخون در بسیاری از مراکز بهداشتی درمانی کشورمان است. با این حال دقت گلوکومتری چالش برانگیز است و با توجه به اینکه با گلوکومتری هیپوگلیسمی را نمیتوان قطعا تایید یا رد کرد. هدف:تعیین درستی گلوکومتری در مقایسه با روش آزمایشگاهی و ...
full textMy Resources
Journal title
volume 22 issue 2
pages 104- 108
publication date 2004-06
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023